We gaan je missen Marion!

 

Maandagavond een week geleden was een maandagavond zoals zovele. Repeteren, het spelen van een noot die er niet stond of juist het niet spelen van een noot die er wél stond. Gelach en een hoop gekwebbel tussendoor. Na de repetitie met z’n allen nog een borreltje drinken en kletsen. Aan het eind roepen we altijd, tot volgende week. Die volgende week gaat helaas voor jou niet meer komen.

Zo begon de toespraak van voorzitter Brigitte tijdens de uitvaart van ons altijd enthousiaste lid Marion Klerx. Wat een schok ging er door de band, en door Elshout, toen we hoorden van haar plotselinge overlijden. Ze maakte deel uit van Maanszat vanaf 2010, nam privéles en blies met Carnaval 2012 de eerste keer mee. Een grote organisator, een sociale vrouw, een podiumbeest, een feestnummer, een carnavalsvierder in hart en nieren, hartelijk en gastvrij, niets was haar teveel, tweede trompetblazer bij de band, het kwam allemaal voorbij zaterdag. En nu is het stil! 

Gisteren hadden we de eerste repetitie zonder jou, weer met een lach en een traan, onwennig voor iedereen, maar zoals ze zelf zou zeggen, het leven gaat door. 

Het zal alleen voor altijd anders zijn nu we één meisje van Maanszat voor altijd moeten gaan missen. We wensen Martien nogmaals heel veel sterkte in deze verdrietige tijd. 

Uitzwaaien

we zwaaien mensen uit

ons leven

zonder vooraf te weten

'was gezellig'

'zie je gauw'

'welterusten'

'ik van jou'

en wat voelde als een komma

blijkt uiteindelijk een punt

we zwaaien uit

zonder te weten

omdat je soms

niet weten kunt

(gedicht van Merel Morre)