Samen 2021 uit!

 

'Wat doen we als ons hart zeer doet?' vroeg de jongen

'Dan wikkelen we het in vriendschap, gedeelde tranen en tijd, 

totdat het weer vrolijk en vol hoop wakker wordt'

(uit: De jongen, de mol, de vos en het paard - Charlie Mackesy)

Het was een vreemd jaar, 2021!

Er was vreugde en veel verdriet

Er was plezier en er waren zorgen

Er werden kleinkinderen geboren en er was een verdrietig afscheid van een kleinkind

Er overleden ouders maar er knapten er ook op

We zien een dapper lid terugkrabbelen, we zien ernstige corona

We zien zakelijke successen en wisselende banen

We zien blessures, we zien oplossingen

Veel minder repetities, veel meer liedjes

Geen Marion meer, maar een mooie herinnering aan een prachtige vrouw!

(Loesje)

En zo gaan we richting de kerstdagen, denkend aan elkaar en onze dierbaren, met een lach en een traan. 

Janine 84!

Vrijdag mochten we een vrolijke, feestelijke serenade brengen bij Janine van Wely in Drunen!

Opening Broeders Gezondheidswinkel

 

Vanmorgen een bescheiden optreden verzorgt bij de (her)opening van Gezondheidswinkel Broeders in Oosterhout. Allereerst, wat een prachtige winkel is Oosterhout rijker geworden! Wat was het fijn om weer eens een keer te kunnen blazen in het openbaar. Natuurlijk begonnen met ons lijflied Sweet Caroline wat na de crematie van Marion een wat beladen nummer is geworden, want oef, wat wordt ze nog gemist door iedereen. Ook onze nieuwste nummers geprobeerd en dat ging best goed, ook al was de bezetting niet optimaal. Mensen bleven spontaan luisteren en kinderen speelden vrolijk met ons mee op tamboerijnen en sambaballen. Daarnaast was het ook het vandaag ook debuut van Hennie op haar tenorsax en voor Henriëtte op de bariton-sax. Het is net alsof ze het al jaren doen!

We gaan je missen Marion!

 

Maandagavond een week geleden was een maandagavond zoals zovele. Repeteren, het spelen van een noot die er niet stond of juist het niet spelen van een noot die er wél stond. Gelach en een hoop gekwebbel tussendoor. Na de repetitie met z’n allen nog een borreltje drinken en kletsen. Aan het eind roepen we altijd, tot volgende week. Die volgende week gaat helaas voor jou niet meer komen.

Zo begon de toespraak van voorzitter Brigitte tijdens de uitvaart van ons altijd enthousiaste lid Marion Klerx. Wat een schok ging er door de band, en door Elshout, toen we hoorden van haar plotselinge overlijden. Ze maakte deel uit van Maanszat vanaf 2010, nam privéles en blies met Carnaval 2012 de eerste keer mee. Een grote organisator, een sociale vrouw, een podiumbeest, een feestnummer, een carnavalsvierder in hart en nieren, hartelijk en gastvrij, niets was haar teveel, tweede trompetblazer bij de band, het kwam allemaal voorbij zaterdag. En nu is het stil! 

Gisteren hadden we de eerste repetitie zonder jou, weer met een lach en een traan, onwennig voor iedereen, maar zoals ze zelf zou zeggen, het leven gaat door. 

Het zal alleen voor altijd anders zijn nu we één meisje van Maanszat voor altijd moeten gaan missen. We wensen Martien nogmaals heel veel sterkte in deze verdrietige tijd. 

Uitzwaaien

we zwaaien mensen uit

ons leven

zonder vooraf te weten

'was gezellig'

'zie je gauw'

'welterusten'

'ik van jou'

en wat voelde als een komma

blijkt uiteindelijk een punt

we zwaaien uit

zonder te weten

omdat je soms

niet weten kunt

(gedicht van Merel Morre)

Sax nieuws

 

Henriëtte speelde al een aantal jaren altsax bij Maanszat en zij is definitief overgestapt op een baritonsax. Dat betekent nieuwe partijen en een veel groter instrument wat ook anders aanvoelt. Hennie is sinds 2019 lid en begon als bekkenist, na haar eerste carnaval bij Maanszat in 2020 besloot ze om tenorsaxofoon te leren. Oefenen en repeteren geblazen voor de dames, maar ze hebben het duidelijk in de vingers want het gaat hartstikke goed. Compliment hoor!